Analyse
De opdracht voor de studio was het opwaarderen en renoveren van de Modernistische Cité Modèle in Brussel, een ontwerp van Renaat Braem. De site ligt er momenteel verloederd bij, de plinten zijn doods en er is weinig leven en sociale connectie. Meteen vallen de drie centrale torens op, die rond een centraal plein in het park gelegen zijn. Ook de toegang tot de site is ge-enceneerd met een monumentale trap en zicht op deze centrale toren.
Het Park als Achtertuin
Om deze dode plinten en het gebrek aan sociale connectie aan te pakken kwamen we met het plan om deze plinten te activeren. Dit doen we door nieuwe woningen en publieke plekken toe te voegen op de begane grond.
De woningen zullen bereikbaar zijn via een gedeelde inkom op de hoger gelegen paserelle, hier zullen de adressen en brievenbussen zijn. Maar de secundaire, toegang zal via het grondgebonden terras zijn. De woningen zijn zo georiënteerd dat de leefruimte aansluit aan het terras, dit sluit dan weer aan bij het park. De plannen zijn dus zo opgemaakt dat de woningen het park als hun achtertuin hebben.
De Modeltoren
Het zwaartepunt van de site is doorheen de jaren ook veranderd. In de jaren '60 tijdens de constructie van de site lag de toegang tot de site aan de monumentale trap. Dit is aan de kant van het Atomium en het Koning Boudewijn Stadion. Door nieuwe ontwikkelingen en de komst van een tramlijn ligt dit zwaartepunt nu aan de zuidkant. Hier was dus een nieuwe, monumentale toegang nodig. Hierbij willen we de originele toegang emuleren. Het resultaat hiervan is een toren die dubbel zo hoog is als de oorspronkelijke drie torens, de Modeltoren
De Modeltoren heeft door de volumewerking die nodig was voor het toekomen op de site, een uitdagende volume om woningen in te creëren. De structuur is weinig flexibel, waardoor de toren uit één type woning zal bestaan. In de realiteit is natuurlijk niet praktisch of wenselijk om zo'n woontoren neer te zetten, maar in functie van de studio hebben we voornamelijk geëxperimenteerd met de monumentaliteit van het project.
De plannen in de toren zijn tweeslaapkamer appartementen. Door de beperkte oppervlakte en flexibiliteit moet ik hier optimaal gebruik maken van de ruimte die er wel is. Het resultaat is hierboven te zien, een grote leefruimte die naar de zuidkant gericht is, hierdoor is er genoeg lichtinval in de appartementen.
